پرسش :

اگر بدانیم که امر و نهی خودمان در طرف تأثیر ندارد ولی امر و نهی دوست او مؤثر است، آیا واجب است به آن شخص بگویم که او گنهکار را امر به معروف کند؟


پاسخ :
همه مراجع تقلید: آری، واجب است به آن شخص امر کند که او طرف را امر به معروف و نهی از منکر کند، البته در صورتی که بداند که وی با وجود شرایط در وظیفه خود کوتاهی کرده است و نهی از منکر نکرده است.[1]
 
تبصره: ترک امر به معروف و نهی از منکر بدون دلیل و عذر خود یک گناه و منکر است که باید از آن نهی شود.
 
پی نوشت:
[1]. امام، تحریرالوسیله، امر به معروف، گفتار در شرایط وجوب، شرط دوم، م 10؛ خامنه‌ ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ دفتر مراجع تقلید.

منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف‫، ۱۳۹۵.